Uurtje extra

Ik had gisteren natuurlijk al kunnen schrijven over mijn angst wat betreft het verzetten van de klok, maar dat voelde als de goden verzoeken.

En... eigenlijk wil ik ook niet te negatief zijn over het slaapgebeuren hier in huis, want het gaat best goed. Voor ouders met makkelijke slapers valt het waarschijnlijk niet onder de noemer goed, maar ik kan er goed mee leven op deze manier.

De kinderen gaan 's avonds rond de klok van 8 naar bed. Liv gaat rustig slapen na het vertellen van een verhaaltje en het zingen van een liedje. Bij Rev zitten we nog een minuut of 10/15 en dan slaapt hij ook. De meeste nachten horen we hem één keer, maar dan volstaat een speen en zijn doekje. Liv horen we eigenlijk zelden. De ochtend begint nog wel altijd vroeg, zo rond 6uur zijn we vaak beneden.

Vanmorgen was het ook 6uur, maar wel al nieuwe tijd gelukkig. Ik was bang voor 5uur dus keek voldaan op de wekker toen ik Rev voor het eerst hoorde. Eigenlijk was het al 7uur natuurlijk dus hij had het geweldig gedaan. Nou moet ik er wel bij zeggen dat wij uit voorzorg Liv en Rev gisterenavond pas om half 10 naar bed brachten. Je leert je kinderen toch een beetje kennen zo in de loop van de tijd...

Vanavond gaan ze ook nog een avondje wat later dan normaal naar bed en dan hoop ik dat hun biologische klok is gereset en dat we gewoon weer rond zessen aan onze dag beginnen.

Oja... vorige jaar schreef ik DIT!