Bloempie wordt Elsje!

Het einde van de vakantie is nu wel heel dichtbij. Maandag gaat het echte leven weer beginnen.

Mijn nieuwe lokaal is er klaar voor, ik ben er klaar voor.
Ik zal vast en zeker enorm moeten wennen, want alleen al in de gesprekken hoor ik hoe anders het gaat op deze voor mij nieuwe school. Niet perse slechter of beter, maar wel anders en die andere aanpak zal mij nog eigen moeten worden.

Gelukkig voel ik nog altijd dat mijn keuze goed is.
Ik kijk terug op mooie en leerzame jaren op de Bloemenhof.
Mijn afscheid was een prachtige dag met al zijn verschillende emoties, want hoe vaak ik mijn gedicht ook geoefend had, ik hield het toch niet droog...

Bloemenhof.

Met tranen in mijn ogen stap ik een splinternieuwe school binnen

1990 en het nieuwe schooljaar gaat beginnen.

Gewoon groep 4 met rekenen, lezen en taal

Maar wel met een nieuwe groep, een nieuwe juf en in een nieuw lokaal.

Een klein, onzeker meisje van net zeven jaar

Vindt de start op de nieuwe Bloemenhof, ondanks haar grote mond,  best zwaar.

De jaren erop blijft het faalangstige meisje er zijn

Maar ze heeft het op de basisschool toch ook heel erg fijn

Met een glimlach kijkt ze terug op deze tijd

Maar aan alles komt een eind, dat is een feit.

 

In 1999 nog maar 15 jaar…

Was dat meisje met de Mavo klaar

Als 1^e jaars SPWer kwam ze op haar oude school snuffelen

Om de kleuters te helpen en te knuffelen

Als tweede jaars van de SPW

Mocht ze het jaar erop met Mirjam mee.

En wat ze niet had durven dromen

Ook dat jaar erop mocht ze als uitzondering weer komen

In dat jaar leerde ze veel en voelde vertrouwen

Het was in 2002 dat ze van het vak en de Bloemenhof ging houden

Met een glimlach kijkt ze terug op deze tijd

Maar aan alles komt een eind, dat is een feit

 

En toen startte de Pabo pas

En moest ze zich echt bewijzen voor de klas.

Stages op de Akker,  Kastanje en Elzenhof

Voelden nooit zo thuis als op de Bloemenhof

Dus in 2005 kwam ze gewoon weer

Voor haar LIO deze keer

Van Ria en Dianne leerde ze het echte vak

En zo had ze in 2006 haar diploma op zak

Met een glimlach kijkt ze terug op deze tijd

Maar aan alles komt een eind, dat is een feit.

 

En toen is ze gaan solliciteren op een baan

En is ze naar de Triangel in Witharen gegaan

Maar in oktober werd ze alweer uitgedaagd

En voor een pittig klusje op de Bloemenhof gevraagd

En zo stond ze in 2006 alweer voor een bloemenhof klas

En mocht ze eindelijk zeggen dat ze een echte collega was

Dat was het enige jaar met helemaal haar eigen groep

Het plannetje dat er was liep behoorlijk in de soep

Maar ze was ook heel tevreden met een parttime baan

Want ze mocht de andere dagen moederen gaan

Met een glimlach kijkt ze terug op deze tijd

Maar aan alles komt een eind, dat is een feit.

 

Het was de toekomst die naar haar lacht

En zo kochten zij en Tim een woning in 2008

Die lach veranderde al snel in groot verdriet

Omdat haar vader plotseling het leven liet

Zwanger van haar tweede kind

Was het het verdriet dat  van de blijdschap wint

De bloemenhof was haar houvast deze tijd

De afleiding hielp haar door deze strijd

Lieve collega’s trokken haar er door heen

Een knuffel, kaartje, knipoog hielden haar op de been

Een klein puntje van licht

Brengt al snel een glimlach op je gezicht

Met een traan kijkt ze terug op deze tijd

Aan het gemis komt helaas geen eind, dat is een feit

 

En toch heeft ze het weer enorm fijn

En is blij dat ze de moeder van 2 gezonde kinderen mag zijn

Liv en Rev zijn haar idool

Voor hen wil ze dolgraag de beste school

Gelukkig is die school fijn in de buurt

Het maakt alleen dat haar weg een andere richting in stuurt

En zo vertrekt ze met alle lof

Van haar geweldige school, de bloemenhof

Met een grote glimlach kijkt ze terug op deze tijd

Helaas komt aan alles een eind, dat is een feit

 

Maar elk einde is ook meteen een nieuw begin... En dat begin ligt voor mij op de Elzenhof. Ik hoop ook hier een waardevolle geschiedenis op te bouwen!