dinsdag 18 december 2012

18 - 12 - 2008 / 18 - 12 - 2012

De winterspelen.

Goud, zilver en brons.
Ooit was het leven geweldig voor ons
Toen was mijn leven helemaal goud
Alles voor elkaar en veel mensen waarvan je houdt
Dat goud veranderde vier jaar geleden
Toen is mijn vader de dood in gereden
Met het verdriet en het gemis verdween de glans
Geen enkele medaille had nog kans
Verdriet en gemis doen ontzettend pijn
Ik weet hoe vreselijk het leven kan zijn
Het leven zonder vader maakte mij bang
Niets leek nog echt van belang
Maar heel langzaam is de tijd verstreken
En heb ik af en toe weer naar de medailles gekeken
We zijn door het leven blijven reizen
En durven ook weer te kijken naar de prijzen
Zonder papa lijkt goud voor eeuwig onmogelijk te zijn
Het gemis doet nog altijd niet minder pijn
Toch proberen we samen weer te knallen
Ook wij willen weer in de prijzen vallen
De tijd heeft ons dan ook moeten sterken
We hebben voor deze medaille hard moeten werken
Goud en zilver mag het nog niet zijn
Maar voor nu is brons ook al heel erg fijn
Lieve papa, ik weet dat jij vindt dat ik het verdien
Daarom laat ik trots mijn bronzen medaille aan de hemel zien
Jij blijft de coach in mijn leven
De volgende 4 jaar zal ik met jou in mijn hart naar zilver streven






10 opmerkingen:

  1. Nicolle, Fantastisch geschreven! Werkelijk.
    En wat heb je een bijzonder, geweldige coach!

    Xx Heriek

    BeantwoordenVerwijderen
  2. streven naar zilver is een goed streven. En als dat niet lukt, dan is dat ook niet erg. Blijven streven..... Je coach is sowieso trots op je!!!
    met of zonder medaille! xx Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat schijf je toch geweldig..,tot tranen geroerd. Inderdaad een geweldige coach!
    Liefs mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi geschreven Nicolle recht uit je hart , en je kan je geen betere coach wensen
    Je vader ging ook altijd voor het beste en jij jullie hebben zeker het brons verdiend , nu op voor het zilver en ooit komt het goud vast en zeker
    Rijk je vader schoonvader en Opa is op jullie.

    liefs en dikke knuffel xxx

    Tinus en Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heb je het allemaal weer geweldig verwoord.Ik las het met een brok in mijn keel, zoals jij de dingen kunt verwoorden.Het naar het brons toeleven met elkaar hebben wij van dichtbij mee mogen maken.Tussendoor hebben we het verschillende keren over jullie coach gehad en dat hij met trots naar jullie zou kijken.En dat zilver,misschien ook wel goud, gaan jullie zeker wel redden.De afgelopen 4 jaren hebben jullie laten zien wat jullie met elkaar wel niet in jullie mars hadden en dat is iets waar jezelf ook trots op mag zijn!!!Neem vooral de tijd voor wat het jullie gevoel zegt wat belangrijk zal zijn om bij het zilver te komen.
    Lieve schatten we zijn vandaag in gedachten bij jullie geweest en wij missen onze "grote Rijk" ook nog steeds.
    Dikke kus voor jullie allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo mooi verwoord, prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ♥ Wat is het fijn dat je het zo kan verwoorden. Voor anderen kan dat ook een grote steun zijn Nicolle... Heel veel liefs en sterkte, rond deze dagen zal het gemis vast extra aanwezig zijn.. XX

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig Nicolle, je pa zal boven zitten stralen en stralen kon die en wat zal hij weer trots op jullie zijn!! X knuffel voor jullie Henri

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Kippenvel Nicolle. Mooi geschreven... helaas voor ons ook heel herkenbaar. Sterkte! Groetjes Doreen Borneman

    BeantwoordenVerwijderen