Het witte goud

Wat is het toch lekker om af en toe bij iemand anders aan te schuiven voor het avond eten.

Nou is bij ons "af en toe" voor een ander waarschijnlijk vaak. Wij eten zo'n keer in de week bij familie of vrienden, we schaften er zelfs een inklapbare kinderstoel voor aan. Soms gebeurt het ook wel een weekje niet, soms schuiven ze bij ons aan, maar soms vullen we ook meerdere keren per week onze buiken buitenshuis.

Deze week is het ook twee keer raak.

Vanavond stond zelfs "het witte goud" op onze menukaart.

Wij, daar horen mijn moeder en zus ook bij, zijn gek op asperges. Mijn vader was er ook dol op. Hij was dan ook altijd degene die het met veel liefde klaar maakte. Sinds zijn overlijden kijken wij niet meer zo uit naar het aspergeseizoen(mei/juni). De borden aan de weg attenderen ons erop dat ze er weer zijn.

En mijn tante helpt het ons ook altijd even herinneren en nodigt ons dan meteen uit voor het eten. En zo stond er vanavond een enorme pan asperges op de kookplaat bij de familie van der Veen.

 

Samen met een heerlijk botersausjes en wat hamblokjes en ei vulden ze meerdere keren mijn bord en buik.

 

Daarna volgde nog een heerlijk toetje, maar het leukste toetje voor Liv en Rev was toch zeker weer het ritje op de trekker!

 

Houden jullie ook zo van het witte goud?